در خفقانی اسیرم و گاه از احساس فشرده شدن گلویم در این شرایط 

 لذت میبرم !!!

مثل وقتی که سخت چیزی را بخواهی اما ان را از خود دریغ کنی

به ارزوی وصال چیزی  بهتر...

یا شاید خلسه ایی عرفانی که در ان تنفس را هوای نفس بدانی...

یک جور تزکیه نفس از عقل و ارامش یا شاید تمرینی برای جنون!!!

و این عین مرگیست که خودخواسته خود را به کامش میکشانم...

و پشیمانی... نه!مثل وقتی که از ویرانی ات پشیمان نمیشوی.

 

نوشته شده در جمعه 95/9/5ساعت 11:57 صبح توسط ریحانه نظرات ( ) | |