کاش میشد غم ها را مانند تیری از کمان در رفته از دل بیرون کرد

 دلم میخواهد کمان دل اماده کنم یک سر زه را به گذشته و سر دیگر را به نا خوشی های حال ببندم

و تیر زهر الود غم ها را که تمام عمر خوشی هایم را هدف گرفته بود از قلبم بیرون بکشم و با دستان فراموشی تیر را به دور ترین نقطه ی 

ممکن پرتاب کنم و برای اولین بار احساس سبکی را با تمام وجود حس کنم......

"تیر میرود .... اما محو نمیشود .....در دور دست ها چیزی پیداست....

ای وای اینده را هدف گرفتم"

گذشته فراموش شدنی نیست......

نوشته شده در چهارشنبه 92/5/23ساعت 2:54 عصر توسط ریحانه نظرات ( ) | |