...شلغم نپخته ایی از افکارم...
پشیمانی.... روزی پشیمان خواهم گشت .... از زنده بودنم... از زندگش کردنم... از تمام کار های کرده و نکرده ام...و حتی از رویاهای روزانه ام روزی به اندازه ی تمام تصمیم های اشتباهم هزاران سال می اندیشم و هزاران بار خود را شماتت خواهم کرد روزی که دیگر زندگی کردن از هر کاری برایم سخت تر باشدحتی از اینکه روزی زیبایی گلی مرابه چیدنش وسوسه کرد هم پشیمان خوام بود... و چه با تجربه میشوم ان روز از اشتباهاتی که با بهایی گزاف ان ها را خریداری کرده ام ... شاید نمیدانستم ...و شاید تمام ان روز های اشتباه تنها رویا باشد... و افسوس که چه رویای باور پذیریست... اری ... روزی که سردی خاک بهانه هایم را ربود ان روز این خواب چند ساله را کنار میرنم و از پس پرده ی جسم به حقیقت خود مینگرم که با تبسمی سرد مرا به تلافی بازی زندگی فرا میخواند و جایی که برگ برنده با اوست .....من چقدر پشیمان خواهم بود.
| پیچک دات نت قالب جدید وبلاگ |
